معایب تراکم دینامیکی
1 - تراکم دینامیکی ارتعاشاتی را در زمین تولید میکند که میتواند تا فواصل قابل توجه از نقطهی کوبش منتقل شوند. در مناطق شهری، این موضوع ممکن است استفاده از کوبههای سبک و ارتفاعهای سقوط کم و محدود کردن تراکم دینامیکی به نواحی مرکزی و دور از مرز مالکیت را ایجاب نماید. در برخی ساختگاهها به منظور کاهش انتقال انرژی به بیرون ساختگاه ترانشه های کم عمقی در قسمت بالایی تودهی خاک حفر میشوند.
2 - به منظور جلوگیری از نرمشدگی سطحی تودهی خاک و چسبیدن کوبه به خاک، تراز آب زیرزمینی باید پایینتر از 2 متری زیر سطح زمین قرار داشته باشد. اگر سطح آب بالاتر از 2 متر باشد، لازم است که یا به کمک پمپاژ سطح آب پایین آورده شود و یا با خاکریزی، تراز کلی ساختگاه افزایش یابد.
3 - در ساختگاههای متشکل از نهشته های بسیار سست نظیر خاک چالهای تازه ریخته شده، خیلی اوقات لازم است لایه ای از مصالح دانه ای نظیر بتن یا سنگ شکسته روی سطح ریخته شود تا به این ترتیب هم یک سکوی کاری برای عملکرد تجهیزات ایجاد شود و هم نفوذ کوبه در محل کوبش محدود شود. همچنین این لایهی سطحی حفاظی را برای نهشته های ضعیف زیری به وجود می آورد. هزینهی خاکریز دانه ای میتواند هزینهی کلی اجرای تراکم دینامیکی را به طور قابل توجهی افزایش دهد.
4 - در فواصل حدود 6 متر از محل کوبش، کوبه هایی به وزن 15 تا 30 تن جابجایی افقی زمین به میزان 25 تا 76 میلیمتر اندازهگیری شده است. در چنین شرایطی ممکن است تاسیسات یا مجاری مدفون در داخل ناحیه ی تاثیر جابجا شده و یا آسیب ببینند.
